Panda

Na de geboorte van Seppe kon ik een heel eind niet meer naaien. Och wat miste ik het! Ja, de naaiverslaving was een feit. Ongeveer twee maanden na zijn geboorte slaagde ik er in om een nieuw pakje te maken voor hem. Een zalig patroontje is het om mee te werken, dat van Kiind. Ik maakte er al een reeksje voor hem toen ik nog zwanger was en ze zullen blijven komen, want het leuke is dat het patroontje bestaat in alle maten tot 86. 

Mijn eerste naaiwerkje dus sinds Seppe er was. Een groene jumpsuit met panda's op. Ik was nog niet helemaal relaxed, want ik moest echt mijn tijd (zijn dutjes dus) heel verstandig en efficiënt benutten. Daardoor voelde ik me wel wat stressed, want ik moest en zou eindelijk eens wat gedaan krijgen. Daardoor is dit pakje niet zo netjes afgewerkt zoals de andere. Bij het aanstikken van de mouw merkte ik dat ik per ongeluk een stukje dubbel genaaid had en dus moest lostornen (dat was balen, om die kostbare tijd te zitten tornen). Daardoor zitten nu wel een paar kleine gaatjes in het voorpand. En het aanzetten van de boordjes heb ik ook al beter gedaan. Als je goed kijkt, zie je dat de boordjes nu niet even lang zijn. Maar hé, als Seppe het aan heeft, is er geen kat die daar op let hé. Het is draagbaar en dat is voldoende. 

Toen was het pakje klaar en lag het weer eerst een weekje op de strijkplank, te wachten op drukknoopjes en een leuke afwerking. Dat is het minst leuke, vind ik. Maar na een week besloot ik dan toch dat ik niet wilde wachten tot het al te klein zou zijn, dus zette ik er een aantal drukknopen in en omdat ik het zo maar kaal vond, flockte ik er nog een pandagezichtje op.