zondag 16 april 2017

Making life easier

De ikea-stoel is een geniale uitvinding. Een zitgedeelte, vier simpele poten die er in een oogwenk inzitten en je baby kan gelijk waar veilig mee aan tafel. Wij maken er dus ook vaak gebruik van. Zo'n handig item. 

Het nadeel ervan is, en ik ben er redelijk van overtuigd dat ik volgende irritatie met veel ouders deel, het gekletter van de poten en het 'vele werk' om alle onderdelen afzonderlijk mee te nemen. Daar sta je dan, geparkeerd eender waar je moet zijn, gepakt en gezakt met meestal volgende dingen in je handen: baby, pampertas, speelgoed al dan niet in een zak, soms een reisbedje, het zitdeel van de stoel, een poot van de stoel, een poot van de stoel, een poot van de stoel en nòg een poot van de stoel. Want begrijpe wie begrijpe kan, ikea heeft nog niet bedacht dat het een gat in de markt zou zijn om voor die losse poten ook een zak te verkopen. Omdat het niet te koop is, besloot ik mijn naaivaardigheden te gebruiken voor ons gemak en comfort. En ziehier: een zakske voor de poten van de ikeastoel.


Een andere irritatie van die poten is trouwens ook het lawaai. In de auto moet je die telkens goed apart positioneren om geen hele autorit getergd te worden door het gekletter van de poten die telkens tegen elkaar vallen. Bij dezen is dit probleempje dus ook opgelost.


Op deze foto kan je duidelijk zien hoe ik te werk ging. Kort gezegd: ik maakte een potlodenrol op maat van deze vier stokken. Simpel hé.
Aan de buitenkant gebruikte ik katoen, voor de binnenkant gebruikte ik jeanslappen van oude broeken. Daarmee heb ik dubbel gewonnen: ik recycleerde oude materialen én ik verkreeg daarmee ook wat extra stevigheid in de zak dan met een simpele katoenen stof. Het inschuifgedeelte bestaat ook weer uit katoen.


Aan de buitenkant hangen twee lintjes waarmee de zak na het oprollen zo kan dichtgemaakt worden. Een draaglus had deze zak nog beter gemaakt, want nu is het wel een geheel dat met de handen vastgenomen moet worden. Maar ach, ik ben al lang blij dat we ze in één kunnen dragen en dat we van dat verschrikkelijke gekletter onderweg van af zijn (we zijn wel meerdere keren aan de kant gaan staan om die stokken nog te verleggen, zo'n paar minuutjes na ons vertrek).

Patroon: patroon zelf getekend, op basis van een potlodenrol 
Stof buitenkant: Veritas
Stof binnenkant: oude jeansbroeken
Stof inschuifgedeelte: blauw katoen, Naaimachines Stael

Geen opmerkingen:

Een reactie posten